Najczęstsze rodzaje plastików poddawanych recyklingowi i ich dalsze zastosowania

Najczęściej recyklingujemy pięć rodzajów tworzyw: PET (1), HDPE (2), PVC (3), LDPE (4) oraz PP (5). Każdy z nich ma inne właściwości, inne wyzwania i konkretne, wartościowe zastosowania po odzysku. Poniżej znajdziesz klarowny przegląd: co wrzucić do selektywnej zbiórki, jak wygląda recykling oraz w co realnie zamienia się plastik po przetworzeniu.

Przeczytaj również: Czy gadżety reklamowe rzeczywiście działają na klienta?

PET (1) – najczęściej poddawany recyklingowi plastik

PET, czyli politereftalan etylenu, to materiał z butelek po napojach, pojemników na żywność i opakowań typu blister. Jego popularność wynika z wysokiej czystości surowca i technologii, które umożliwiają recykling mechaniczny PET z odtworzeniem właściwości do poziomu zdatnego do kontaktu z żywnością. W kontrolowanych warunkach (zwłaszcza przy strumieniu jednorodnych butelek) możliwy jest wielokrotny, obiegowy recykling.

Przeczytaj również: Niebanalne gadżety reklamowe

Co powstaje z recyklingu PET? Przede wszystkim nowe butelki i opakowania spożywcze (tzw. bottle-to-bottle), a także włókna na polary, wypełnienia poduszek, taśmy i tkaniny techniczne. Dobrze posegregowany PET w postaci płatka (flake) łatwo wchodzi do łańcucha wartości, dlatego tak ważna jest selektywna zbiórka i brak zanieczyszczeń (np. resztek napojów, etykiet, kapsli z innych polimerów).

Przeczytaj również: Naklejki na ścianę - najważniejsze informacje praktyczne

HDPE (2) – bezpieczny i wytrzymały na co dzień

HDPE, czyli polietylen wysokiej gęstości, spotkasz w butelkach na mleko, kanistrach po detergentach, korkach, skrzynkach transportowych i grubych torbach zakupowych. Cenimy go za trwałość i bezpieczeństwo – jest chemicznie stabilny i odporny na uderzenia. W recyklingu daje jednorodny regranulat, który świetnie sprawdza się w formowaniu wtryskowym i rozdmuchu.

Drugi obieg HDPE to przede wszystkim pojemniki, wiadra, rury osłonowe, elementy ogrodowe i meble plastikowe, a także grubsze torby i folie techniczne. Kluczem jest odpowiednie sortowanie kolorów i oddzielenie go od PP czy PVC – to podnosi jakość recyklatu i stabilność procesu przetwórczego.

LDPE (4) – król folii, ale wyzwaniem jest zbiórka

LDPE (polietylen niskiej gęstości) to głównie folie, worki i reklamówki. Materiał jest bezpieczny, elastyczny i łatwy w zgrzewaniu, lecz rzadziej trafia do selektywnej zbiórki – jest lekki, bywa zabrudzony i szybko rozprasza się w strumieniu odpadów. Dodatkowo gorzej znosi wysokie temperatury niż HDPE.

Po recyklingu LDPE wykorzystujemy do produkcji folii budowlanych, rękawów, worków na śmieci, osłon palet i prostych profili. Gdy strumień wejściowy jest czysty (np. folia stretch z logistyki), udaje się uzyskać stabilny materiał o dobrych parametrach użytkowych.

PP (5) – odporny na chemikalia i intensywną eksploatację

PP, czyli polipropylen, znajdziesz w opakowaniach na żywność, korkach, elementach samochodowych, skrzynkach, a także w rurach i pojemnikach wielokrotnego użytku. Jest odporny na uszkodzenia i chemikalia, dobrze znosi wielokrotne zginanie (zawiasy żywe), dlatego chętnie wraca do obiegu.

W recyklingu PP kluczowe jest mielenie, mycie i filtracja stopu. Recyklat często ma niższą wytrzymałość mechaniczną niż surowiec pierwotny, dlatego producenci dodają modyfikatory (np. włókna mineralne, stabilizatory UV), aby osiągnąć parametry wymagane w logistyce, motoryzacji czy wyposażeniu magazynowym.

PVC (3) – materiał trwały, ale trudny w recyklingu

PVC, polichlorek winylu, stosujemy w stolarki okiennej, rurach, kablach oraz podłogach. To tworzywo trudne i kosztowne w recyklingu przez dodatki plastyfikatorów, stabilizatorów i chlor w strukturze. Przy niekontrolowanym spalaniu generuje szkodliwe związki, a w strumieniu zmieszanym łatwo zanieczyszcza inne polimery.

Gdzie recykling PVC ma sens? Głównie w strumieniach jednorodnych (np. profile okienne po demontażu). Wtórny PVC wykorzystuje się do produkcji profili, paneli, podkładów i elementów technicznych. Niestety niski wskaźnik zbiórki i skomplikowane sortowanie ograniczają skalę odzysku.

Co naprawdę decyduje o skuteczności recyklingu?

Największy wpływ ma system selektywnej zbiórki i czystość strumienia: odkręcanie nakrętek, opróżnianie opakowań, zgniatanie butelek i oddzielanie różnych polimerów. To podnosi wydajność linii myjących i jakość recyklatu. W Polsce i na świecie wciąż jest tu pole do poprawy, ale dobre praktyki użytkowników i rozwój technologii optycznego sortowania szybko zmieniają sytuację.

• Wrzuć plastik do właściwego pojemnika i usuń zawartość – mniej zanieczyszczeń to lepszy regranulat.
• Nie łącz różnych tworzyw (np. PVC z PE) – to utrudnia przetwórstwo i obniża wartość surowca.

Przykłady zastosowań po recyklingu – co powstaje z Twoich odpadów?

Z PET powstają nowe butelki do napojów, tacki do żywności i włókna na odzież. HDPE wraca jako kanistry, pojemniki, meble ogrodowe i skrzynki. LDPE zamienia się w worki na śmieci, folie budowlane i osłony palet. PP otrzymuje drugie życie w elementach samochodowych, rurach, opakowaniach transportowych i korkach. PVC, zebrany selektywnie, trafia do profili, paneli i okładzin.

Jeśli szukasz lokalnego partnera do przekazania tworzyw, sprawdź nasz skup plastiku w Toruniu – doradzimy sortowanie, podstawimy kontenery i odbierzemy surowiec zgodnie z przepisami.

Jak firmy i klienci mogą zwiększyć wartość recyklatu?

Dla przedsiębiorstw kluczowe jest wdrożenie jednolitych frakcji (np. oddzielny strumień PET i HDPE), czysta logistyka wewnętrzna oraz stała współpraca z recyklerem co do specyfikacji odpadów. Klienci indywidualni zwiększają wartość surowca przez proste nawyki: dokładne opróżnianie, zgniatanie butelek PET, oddzielenie folii LDPE od twardych tworzyw i unikanie wrzucania PVC do żółtego pojemnika tam, gdzie nie jest to dopuszczone.

• Im bardziej jednorodny materiał, tym wyższa cena i lepsza jakość recyklingu.
• Stałe, przewidywalne dostawy odpadów pozwalają recyklerom planować produkcję regranulatów o stabilnych parametrach.